Değerli arkadaşlar bu defa duygu dolu ,hüzün dolu bir yazıyı sizlere sunmak istedim....
Bazen oturup bir köşeye elinizi başınıızn arasına koyup hiç düşündünüzmü?.Dünü yani geçmişi .kazandıklarınızı ve kaybettiklerinizi...yada geçmişle ilgili pişmanlıklarınızı..ve oturup sessizce ağladığınız oldumu hiç,pişmanlıklarınızla ilgili.Her şeyi bırakıp Üzdüklerinizin,kalbini kırdıklarınızın yada terkettiklerinizin peşinden koşmayı düşündünüzmü hiç.İsyan edercesine dönmek istedinizmi kırdığınız kalplere yönelmeye....
Unutmayınızki,
Yitirdiğiniz her şeyde kazandığınız bir şeyler vardır..
Kazandığın her şeyde ise, biraz yitirdiklerinizi bulacaksınız...
Bu yüzden; birileri ısınıp dururken,
DİNMEZ ÜŞÜMELERİNİZ....
Siz ancak sevdiklerinize yakın olursanız,sizi siz yapan ailenize (anne ,baba,eş,cocuklar,yada büyükleriniz) kalpten bağlı olursanız,
İşte o zaman;ÜŞÜMEZSİNİZ.........
Alt bölümde okuyacağınız yazı da dönmeye karar vermiş üşüyen bir kalbin isyanıdır....
Geliyorum...
Sana geliyorum umut tarlalarına güneşini ekerek. Biliyorum,avuçlarında hasretin izleri var.Külleniyor vuslatın kelimeleri yüreğinde.Yürüyorum zifiri uçurumları aşarak..Haydi,saat çoktan gece yarısını geçmiş olmalı oralarda..Uyutamasan da hasretini ve sevgini, ne olur gözlerini kapa yıldızlara..
Umut fakiri yüreğimle, kana kana gülüşlerini avuçlarından içmeye geliyorum. Uykular haram bana kavuşana kadar.Geldiğimde bir öpsem o nasırlanmış elini,sıkıca sarılsam gül kokan sıcaklığına biliyorumki, goncalar tebessüm edecek toprağın altından..Güller dökülecek yıldızların avuçlarından..Sana geliyorum yetim cocukların düşlerini sırtıma yüklenerek..Karanlığı eze eze sana koşuyorum.Sen aldırma ellerimin titremesine. Kolay mı gözlerindeki hasreti dindirmek.Kolay mı ellerine sürülmüş bahar kokusunu doyasıya içime çekmek ? Kolay değil elbet..Of dizlerim titriyor yine.. Ter basıyor her yanımı .Yıllar haince güneşini vursalar da , gülen yüzünü soldursa da acılar ne olur ağlama ne olur...Umutlarını kanatlandır karanlık gökyüzüne..Ben senin icin yollardayım..Azığım gülüşün,katığım acıların olmuşken biraz daha dayan gül kokulu anam..Geldiğimde duracak takvimlerde asılı kalmış gözyaşların..Ne olur taş kundaklarda uyut hasretini..Yürüyorum karlı dağları birer birer aşarak. Yorulsam bir an, buğulu bakışlarında " sağır akşamları " senin yanında karşılamanın huzuruyla dinleniyorum..Of serçe edalı bulutların koynunda yürür gibi sana koşuyorum. Bazen yolunu kaybetmiş yağmur yüklü bulutlar hasretimi soruyor bana..Bende peşimden gelmelerini söylüyorum.Vatanını yitirmiş kuşları peşime takıp hep birlikte sana geliyoruz..
Sana geliyorken yokluğunu küllendirdim aldığım her nefeste..Hayalimde kurdum toprağını,taşını,ve gürül gürül akan pınarlarını..Sana geliyorum utangaç ve mahçup. Gelirken, kaç kez pusulara düştüm. Hor görüldüm karanlıklarda... bastığım her adımda Yusuf un kör kuyuları sandım. Lokma lokma acılarını sundular boğazıma..Ne olur üzülme sen.. Gecelerde yakılsa da bedenim, ne olur ağlama sen.. .
Uçurum kenarında toprağa kökleriyle delice tutunmuş "umut çiceklerini " yüreğimle toplamaya geliyorum. Başımı koyup dizlerine bir çocuk gibi utanmadan ağlamaya geliyorum.Bu mapusluk, bu hasret bitecek elbet..Kangren gecelerin yoklugumda islenmeden, ak alınlı günlerin karanlığa bürünmeden kelebeklerin sırtından avuçlarına düşeceğim bir çiğ tanesi gibi..
" Sana geliyorum gül kokulu annem
Cenneti senin yanında solumak için sana geliyorum...ANNEM..
Eyüp ÖZTÜRK
|
